خراسان/ « پیام تمدنی اربعین » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم امیر رضا توکلی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:  عاشورای حسینی در تحقق ارزش های تمدن اسلامی جایگاه بسیار مهمی دارد و در این مسیر  راهپیمایی اربعین در احیا،تقویت و انتقال باورها وارزش های آن نقش بسزایی ایفا می کند. پیش از هر چیزی باید گفت که تمدن، خواه تمدن مادی و غربی باشد و خواه معنوی و اسلامی، به یک رویا و نگاه آرمانی نیازمند است. وقتی به آمد و شدهای تمدن‌های مادی و غربی نگاه می کنیم در می یابیم که آن ها معمولاً از  لایه‌های ایدئولوژیک و ساخت فلسفی خود، از حرکت به سمت یک  آرمان‌شهر و رویا (Utopia)  سخن به میان آورده اند و این امر کاملا در ادبیات متنی و تصویری آن ها نمایان است  و تمام تلاش خود را به کار می گیرند  با مختصاتی که برای خود ترسیم کرده اند، آدمی را به سمت مادی گرایی پیش ببرند.  این که تا چه حد در همین هدف خود موفق بوده یا نبوده اند، محل بحث نیست اما آن چه که پر واضح است، این که در مقابل این تمدن ، تمدنی قرار دارد که خداباوری و توحید را محور اندیشه و عمل خود قرار می دهد. همان گفتمانی که امام (ره) از آن با عنوان «اسلام ناب محمدی» یاد می کرد.  این تمدن که هدف آن ساخت امت عصر ظهور است، باید سازوکار مقابله با رقیب تمدنی خود و جریان مادی گرایی را داشته باشد. از همین رو است که می بینیم از رویای عصر ظهور ، به عنوان آرمان غایی تمدن اسلامی یاد می شود. ظهوری که حقیقتی فرا تمدنی داشته و با  مختصات خاصی که دارد، بنا دارد امتِ مومنان را به سمت «حیات‌الآخره»  و زندگی ابدی سوق دهد.  در این جاست که  عاشورای حسینی نقش آفرینی استراتژیک و حیاتی خود را نمایان  می کند. این حرکت عظیم سید الشهدا(ع)است که  با سوق دادن مومنان به مرکزی واحد و گره زدن قلوب آنان به«امام (ع)»،فسطاطِ خیامِ تمدن عصر ظهور را بنا می نهد که فرمود «إِنَّ لِقَتْلِ  الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوب الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً». برای ملموس تر شدن و توضیح بهتر آن چه گفته شد، می توان گفت  وقتی وارد مجلس عزای سیدوسالار شهیدان می شویم، تمام عناوینی که آدمی تا پیش از این با خود به همراه داشته رنگ می بازد و افراد زیر سایه پرچم اباعبدا... (ع) معنایی دوباره می یابند و کسی که تا پیش از این به طور مثال کارمند و پدر خانواده بوده، می شود ذاکر امام حسین (ع)،  دیگری می شود چای ریز و گریه کن امام حسین (ع). اتفاقی که در زیارت اربعین می افتد دقیقا همین است؛  با این تفاوت که در مقیاس جهانی است و رنگ وبوی تمدنی به خود می گیرد. به وضوح می بینیم که  باوجود اختلافات قومی، فرهنگی و اجتماعی بسیار زیادی که در میان زائران اربعینی به چشم می خورد،این جریان با کم رنگ کردن اختلافات و تأکید بر یکسان بودن مسیر و هدف، وحدت مورد نیاز در تشکیل تمدن اسلامی را تأمین می‌کند. تمامی افراد حاضر در جریان بزرگداشت عاشورا و اربعین با رهاکردن  منیت های نفسانی  خود، خویش را در ارتباط با امام (ع) معرفی می‌کنند. در نتیجه این افراد، فارغ از تعلقات نژادی، فرهنگی و قومیتی خود، در فضای مراسم عاشورا و اربعین، هویتی جدید و یکسان با یکدیگر پیدا می‌کنند. دیگر آن ها خودشان نیستند بلکه هویتی جدید پیدا می کنند. این هویت جدید عبارت است از «زائر امام» و «خادم امام». این ظرفیت عظیم متحد ساختن جامعه ایمانی در مسیر ایجاد تمدن اسلامی، یکی از ظرفیت‌های منحصر به فرد جریان اربعین است. در این اجتماع و پیاده روی اربعین، کرامت و الفت و شرافت و ایثار و امنیت را به وضوح مشاهده می کنیم. زیارت اربعین نوعی هجرتِ الی‌الامام است که فاصله ناشی از قومیت و نژاد و سوء‌ظن و تنابُز بالالقاب را از بین برده و بستر امت‌سازی و تمدن‌سازی توحیدی و الهی را پدید می آورد.  نتیجه زیارت اربعین هم همین است. وقتی به عبارات انتهایی زیارت نامه اربعین دقت کنیم می بینیم که هدف از این زیارت چیزی نیست جز تسلیم قلب، تبعیت محضِ رأی انسان از امام (ع) و آماده بودن زائر برای نصرت حضرت حجت (عج). انسان باید به جایی برسد که هیچ رأیی در برابر امر معصوم نداشته باشد. ما در زیارت قمرمنیر بنی هاشم و جناب مسلم بن عقیل خطاب به این بزرگواران همین نکته را یادآور می شویم که آنان تسلیم و مطیعِ  امام (ع)  بودند و تمام برنامه های خود را با امام زمان شان تنظیم کرده و هیچ رای و سخنی در برابر امام نداشته اند.تمدن نوین اسلامی اکنون در مراحل ابتدایی شکل‌گیری خود به سر می‌برد. این حرکت تمدنی در زمان استقرار حاکمیت امام زمان (عج) به نقطه تکامل خود خواهد رسید. با تحلیل جریان اربعین می‌توان فرصت‌های تمدنی موجود در زیارت اربعین را در محورهای مختلف بررسی کرد که جهت حرکت همه آن ها آماده‌سازی جهان بشریت برای ظهور امام زمان(عج) و تبلور نهایی تمدن اسلامی است. در این راستا اربعین به مثابه رسانه پرقدرت تمدن نوین اسلامی، فرهنگی پیشرو و مولد که بشریت نیازی مبرم به آن دارد و در واقع تأمین‌کننده وحدت مورد نیاز برای ایجاد تمدن نوین اسلامی بوده، قابل ارزیابی است.

بازار